Een wijs man zei me ooit; Met Pluto in de Steenbok zal het Kaf van het koren worden gescheiden!
Ik had toen nog niet in de gaten dat dat voor beide kanten zou opgaan….
In tijden van een massale en globale polarisatie, begin ik steeds meer te twijfelen aan welke kant ik dan sta, want ik wil niet in tweedelingen denken…
Uiteraard kun je het kaf op meerdere manieren uitleggen:
Het kaf van het koren scheiden
“Een uitdrukking in de Bijbel die bedreigend overkomt is””het kaf wordt van het koren gescheiden”. Men legt dit vaak uit als dat het goede gescheiden wordt van het kwade, waarbij het kwade wordt vernietigd. We gebruiken het ook in ons taalgebruik als een soort spreekwoord met de betekenis “het waardevolle van het waardeloze scheiden, of het nuttige van het onnuttige
Het kaf wordt in de Bijbel maar ook elders gezien als het kwade, het waardeloze, het onnuttige. Dat is een verkeerde conclusie want zonder het kaf kan het koren niet groeien, zou het er niet eens kunnen zijn. Het kaf omhult namelijk het koren en beschermt het tegen alle invloeden van buitenaf, zoals regen, wind, te felle zon enz. totdat het koren rijp is en geoogst kan worden. Het kaf in de Bijbel is dus niet het kwade, maar een metafoor voor onze verschijning, die ervoor zorgt dat onze ziel, uitgedrukt door het koren, hier in deze wereld zijn weg kan gaan.
In de Bijbel staat ook dat het kaf verbrandt wordt onuitblusbaar vuur, waarna de as die overblijft wordt uitgestrooid over de aarde. Als je zou willen is dit een prachtige metafoor voor de kwaden, waaronder de niet, of anders gelovigen die naar de hel gaan. Het onuitblusbare vuur is echter een prachtige metafoor voor de liefde die sterker is dan de dood en nooit zal uitdoven. Met die liefde wordt het kaf, alles wat de mens hier in deze wereld heeft geacht en gedaan, verbonden. Wat daarvan alleen gericht was op ontwikkeling, op het materiële, op de materie, heeft hier zijn nut gehad, maar blijft achter, het hoort bij deze wereld, zoals ook ons lichaam. Dat is de metafoor van de as die uitgestrooid wordt over de aarde, dus a.h.w. terugkeert tot de aarde. In het scheppingsverhaal wordt dit proces al aangegeven doordat God zegt: “uit stof ben je ontstaan en tot stof zult je terugkeren”, een uitspraak die dikwijls gebruikt wordt bij begrafenissen. Niets gaat verloren, want uiteindelijk keert alles, op zijn manier terug en wordt verbonden in die grote, liefdevolle, allesomvattende Eenheid.”
04-11-2020 door Wim de Bruin
of
het slechte, onbruikbare van het goede scheiden. Vgl. er is geen koren zonder kaf (Hd. kein Korn ohne Spreu; Eng. every land has its laugh, and every com has its chaff), er is niets zonder gebreken, geen goud zonder schuim; er is veel kaf onder het koren, er is veel waardeloos of ondeugdelijks onder het goede of de goeden.
De uitdrukkingen zijn op zichzelf begrijpelijk genoeg; misschien zinspelen zij ook op een bijbelplaats (Matth. 3:12; Luc. 317): „Hij zal Zijnen dorsvloer doorzuiveren, en Zijne tarwe in Zijne schuur samenbrengen, en zal het kaf met onuitblusselijk vuur verbranden”. Vgl. onkruid onder de tarwe (naar Matth. 13:25) in soortgelijke toepassing. Fr. séparer la paille du bon grain; Hd. das Korn von der Spreu trennen; die Spreu vom Weizen trennen; Eng. to sift the chaff from the wheat.
Wat Wim de Bruijn eigenlijk heel zuiver aangeeft is inderdaad dat het kaf misschien als slecht wordt gezien, maar zijn functie heeft! Zonder het kaf zal het koren niet groeien en onderhavig zijn aan allerlei invloeden van buitenaf… In een tijd zoals nu, een tijd die misschien maar éénmaal voorkomt in de geschiedenis van onze wereld zoals hij ons bekend is
