27 januari 2022. Precies twee jaar geleden tekende de toenmalige minister voor medische zorg Bruno Bruins (VVD) de ministeriële regeling 2019-nCoV, waarmee het ‘novel coronavirus 2019-nCoV’ werd aangemerkt als behorende tot groep A van infectieziekten van de Wet Publieke Gezondheid (Wpg). Hoe de minister tot de indeling in groep A was gekomen, is in de memorie van toelichting niet terug te vinden.
Op dat moment waren er wereldwijd 830 gemelde patiënten, waarvan 816 personen uit China. In Nederland was op dat moment geen enkele patiënt bekend.
Om het tot de ziekte covid-19 omgedoopte virus 2019-nCoV in de Wpg op te kunnen nemen, zoals wettelijk voorgeschreven is, werd op 20 februari 2020 een voorstel tot wijziging van wet hiertoe naar het parlement gestuurd. Op 6 juli 2021 stemde de Tweede Kamer voor het wetsvoorstel. Anno 27 januari 2022 heeft de Eerste Kamer nog steeds niet over het wetsvoorstel gestemd. Tot op heden is ‘corona’ dus nog steeds niet opgenomen in groep A van infectieziekten van de Wpg.
– tekst gaat verder onder plaatje –
Wanneer de Eerste Kamer het wetsvoorstel aan zou nemen, dan zou daarmee de minister voor medische zorg de regie (terug)krijgen over de bestrijding van de infectieziekte covid-19. Deze kan dan gebruik maken van de maatregelen en bevoegdheden zoals beschreven in hoofdstuk V van de Wpg. In kabinet Rutte IV wordt deze ministerspost ingevuld door Conny Helder (VVD), minister voor Langdurige Zorg en Sport.
De huidige coronamaatregelen zijn gebaseerd op hoofdstuk Va van de Wpg, welke door de spoedwet er aan toegevoegd is en de bevoegdheid voor het instellen van coronamaatregelen belegt bij de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, Ernst Kuipers. De spoedwet wordt door de regering elke drie maanden verlengd, tenzij het parlement hier tegen stemt. De laatste verlenging dateert van 1 december 2021, de volgende verlenging staat voor maandag 28 februari 2022 op de kalender. Inzet van de maatregelen en bevoegdheden uit hoofdstuk Va zijn niet afhankelijk van opname van covid-19 in groep A van infectieziekten, maar vindt legitimatie in uitsluitend de angst voor verspreiding van het coronavirus.
Op 27 februari 2020 werd het eerste geval van de infectieziekte covid-19 (een bevestigd persoon) in Nederland gemeld, gebaseerd op de verwerking van een keel- en neusmonster volgens de specificaties zoals vermeld in de publicatie Detection of 2019 novel coronavirus (2019-nCoV) by real-time RT-PCR van Corman, Drosten en o.a. Marion Koopmans. Deze publicatie bevat het ‘recept’ voor de coronatest zoals die wereldwijd wordt toegepast. Resultaten van deze test vormen de basis onder het coronabeleid van veel (voornamelijk westerse) landen.
In november 2020 werd het Review Report Corman-Drosten et al. aan Eurosurveillance aangeboden, waarin de noodzaak tot intrekking van de publicatie en daarmee de coronatest werd aangetoond. Eurosurveillance heeft de review echter naast zich neergelegd. Het Amerikaanse CDC gebruikt echter per 31 december 20201 de RT-PCRtest niet meer om te testen op covid-19 vanwege de aangetoonde ongeschiktheid ervan.
De uitvinder van de PCR-methode, nobelprijswinnaar Kary Mullis, was er heel duidelijk over: “With PCR, if you do it well, you can find almost anything in anyone. It doesn’t tell you that you’re sick and it doesn’t tell you that the thing you ended up with really was going to hurt you”. Toch worden deze testresultaten door de overheid gebruikt om gezonde mensen quarantaine en isolatie op te leggen, samenkomsten te verbieden, ondernemers hun broodwinning af te nemen, kinderen van school te houden en de niet-werkende mondkapjes en anderhalve meter te legitimeren.
Waarom? Happy birthday!
* Delen van dit artikel zijn overgenomen uit Hoe je op onwettige basis een papieren epidemie creëert en “Gewoon een A-ziekte”.
