De feiten lijken ongelooflijk, want Duitsland heeft echt helemaal niets geleerd van de geschiedenis. Vertrouwelingen van een in Oekraïne geboren componiste die beroemd is in haar thuisland wendden zich tot Report24. Een rechtbank in Stuttgart heeft een jaar gedwongen opname op een gesloten psychiatrische afdeling bevolen. Allereerst moet de oude dame twee keer “gevaccineerd worden tegen Covid-19” – eventueel ook met geweld. Een exclusieve video laat zien: Ze is niet ongezond van geest en brengt zichzelf of anderen niet in gevaar. Ze vreest gewoon voor haar leven.
Haar naam is Inna Zhvanetskaya. Ze werd geboren op 20 januari 1937 in Vinnytsia, Oekraïne. Als jood is ze een van de overlevenden van de Holocaust. Tot haar achtste moesten zij en haar gezin beven bij het vooruitzicht opgepakt, gedeporteerd en mogelijk vermoord te worden. Over tien dagen kon ze haar 86ste verjaardag vieren in haar geadopteerde thuisland Duitsland. Een land waar ze nog meer van houdt dan van haar vaderland, zo vertelde ze in een interview. Ze werd beschouwd als een muzikale beroemdheid buiten de grenzen van haar toekomstige thuisland Rusland. Het Cambridge Biographical Centre (VK) heeft haar in 1992 uitgeroepen tot Vrouw van het Jaar.
Maar in Duitsland, waar ze zo van is gaan houden, is een gerechtelijk bevel uitgevaardigd waarin staat dat haar appartement zal worden opengebroken en dat ze zo nodig met geweld zal worden meegenomen maar een arts die haar twee keer zal ‘vaccineren tegen Covid-19’. Daarna willen ze haar opsluiten in een gesloten psychiatrische inrichting. Zonder mensen die hun moedertaal Russisch spreken en zonder haar muziek, die haar leven heeft gevuld zolang ze zich kan herinneren.
Wat doet dat met een vrouw die de Tweede Wereldoorlog heeft overleefd? Deze vraag is gesteld aan de rechtbank van Stuttgart-Bad Cannstatt en het antwoord was ontluisterend. ‘De verantwoordelijken zouden er gewoon niet om moeten geven’. De genomen maatregelen zijn zogenaamd gerechtvaardigd door de paragrafen 1906 en 1906a BGB. Het probleem daarbij: een indicatie voor verplichte vaccinatie met het oog op de officieel beëindigde pandemie is noch medisch noch juridisch te rechtvaardigen. Alles ruikt naar willekeur en een schandalige gerechtelijke dwaling.


Het gerechtelijke bevel voorziet in het gebruik van geweld tegen de oude dame.
Mevrouw Zhvanetskaya nam de volgende video op voor Report24. Ze mag geen nummer zijn onder velen, verborgen en vergeten in huis, ze is een levend persoon met alle mensen- en basisrechten waar we allemaal recht op hebben. Inna Zhvanetskaya vraagt haar om haar muziek, waardigheid en vrede. Zonder muziek zou ze moeten sterven. Als je haar levensverhaal kent, is deze verklaring waarschijnlijk niets anders dan de waarheid.
In deze schandalige gerechtelijke uitspraak wordt een psychologische medische bevindingen aangehaald waarvan onafhankelijk artsen die haar onderzocht hebben spreken van “kwaadaardigheid” van de melding die totaal niet strookt met de geestelijk staat van de vrouw. Op die leeftijd kun je al een lichte vorm van dementie krijgen, maar van de meeste genoemde punten is geen sprake. Hierbij zouden “financiële belangen” van derden op de achtergrond kunnen spelen. De opmerkingen “narcistisch zelfbeeld [sic!], egocentrisme en logorhoea [sic!]” zouden bijzonder slecht zijn. Dit staat in schril contrast met de bijna bescheiden houding in de video – en als beroemde componist mag je best een beetje trots zijn op wat je hebt bereikt. Zelfs de claim van zwaarlijvigheid per magna lijkt volgens de beschikbare foto’s niet te kloppen.
Medische verantwoording van de beslissing van de rechter.
Inna Zhvanetskaya ontdekte haar liefde voor muziek al op jonge leeftijd. Ze kreeg de kans om in Moskou te studeren, waar ze ook Dmitri Sjostakovitsj ontmoette. Ze wordt lid van de Union of Composers of the USSR en brengt haar leven bijna uitsluitend door met muziek. Ze gaf 22 jaar les aan het Instituut voor Compositie en Instrumentatie. Ze trouwde met een briljante wetenschapper, student van Andrei Nikolajevitsj Kolmogorov, maar passie voor muziek prevaleerde boven huwelijksbanden. Mevrouw Zhvanetskaya heeft geen kinderen die nu voor haar kunnen zorgen en voor haar rechten kunnen vechten – haar kinderen zijn haar composities.
Ze creëerde tal van werken, ook voor meer ongebruikelijke instrumenten als contrabas, tuba en trombone. Ze heeft minstens twee opera’s en talloze vocale cycli, symfonische werken, sonates en op literatuur gebaseerde muziekcycli geschreven. Mevrouw Zhvanetskaya woonde kort na het einde van de oorlog met haar ouders in Duitsland en keerde later terug. Ze schreef aan een bevriende beeldhouwer: “In Duitsland werd ik nog meer verliefd op Rusland. Is dat mogelijk?”
Inna vertelt over haar leven in Duitsland: “Als ik een dak boven mijn hoofd heb en de lucht en bomen voor mijn raam, dan is dat een reden om gelukkig te zijn. Ik heb niet veel nodig,” en ze is niet onoprecht, maar ik denk dat ze opzettelijk de gedachte aan een belangrijk verlies uitbant. In Moskou werd ze omringd door topprofessionals – docenten, collega-componisten, musici, musicologen. Ze kwamen naar bijeenkomsten van de Kamermuziek en Symfonische Muzieksectie van de Componistenbond, waar hun muziek werd uitgevoerd. Onder hen – Alexander Georgievich Chugaev, Genrikh Iljitsj Litinsky, Boris Tsjaikovski, Mechislav Weinberg, Alexander Vustin, Inna Iglitskaya, Alfred Schnittke … Ooit hoorde Sjostakovitsj zelf haar werk! Ze is ook trots op haar vriendschap met Sofia Gubaidulna. Allemaal uitstekende persoonlijkheden!
In Stuttgart is Inna Zhvanetskaya verstoken van deze omgeving. Bovendien zijn kunstenaars slecht aangepast aan het echte dagelijkse leven. De kunstenaar is vaak een wezen met blote zenuwen, een persoon die helemaal niet van deze wereld is. Dat is Inna Zhvanetskaya. Een egoïstisch persoon, kinderlijk naïef, ze gelooft dat de wereld haar armen voor haar zal openen, maar soms stuit ze op gevoelloosheid en onverschilligheid. Maar de componist heeft vriendelijke en vooral publieke steun nodig. Wie gaat de muziek drukken en publiceren? Wie zal hun werk aanbevelen aan artiesten? Ze heeft geen impresario om haar te produceren.


Inna Zhvanetsky vult deze kamer en dit instrument met leven.
Een fatsoenlijk alternatief zou zijn om de artiest met goede zorg in een privéverblijf achter te laten. Dit zou de staat zeker minder kosten dan de opgelegde maatregelen.
Voor zover bekend heeft de professionele begeleider mevrouw Zhvanetskaya laten weten dat ze morgen, 11 januari 2023, wordt opgehaald en dat ze waarschijnlijk gevaccineerd zal worden. Dit is niet alleen een schandaal op zich, de rechtmatigheid moet in het algemeen in twijfel worden getrokken, omdat tegen de genoemde beslissing een ontvankelijk rechtsmiddel van bezwaar is ingesteld, dat echter geen schorsende werking heeft. Mocht er iets met de dame gebeuren, dan moeten de verantwoordelijken het onmiddellijk weten: hun acties blijven niet achter gesloten deuren.
Bron: Report 24
Blijf betrokken, blijf wakker, volg LNN!
Tja, de “Holocaust”TM..http://www.renegadetribune.com/happy-birthday-ursula/