In de volstrekt verzonnen ‘stikstofcrisis’ worden boeren aangewezen als de grote, boze verwoesters van de natuur. De verregaande reductienormen zullen onze agrarische sector vernietigen. Er zitten veel haken en ogen aan de stikstofmodellen van het RIVM, maar uiteindelijk is de hoofdzaak dat stikstof geen probleem is, maar voeding.
Onbetrouwbare cijfers en modellen
Het is een succesvolle strategie geweest: het aanwijzen van de boeren als schuldigen voor het zogenaamde stikstofprobleem. Veel mensen weten helemaal niet hoe het echt zit met stikstof, hoe ‘gevaarlijk’ dat is en wie of wat nou eigenlijk wat precies uitstoot waar we zo bang voor moeten zijn. Agrarische bedrijven stoten voornamelijk ammoniak uit. Andere sectoren, zoals de luchtvaart, de industrie, de bouw en het verkeer, stoten vooral stikstofoxiden uit. Beide stikstofverbindingen zouden bij het neerslaan op de bodem voor schade aan de natuur zorgen. Maar niet alleen zijn de stikstofmodellen uiterst onbetrouwbaar, o.a. omdat er veel wordt geschat en de cijfers allesbehalve hard zijn, ook worden er veel meer stikstofoxiden dan ammoniak uitgestoten. Daarnaast blijft volgens de TU Delft maar liefst 70 procent van alle stikstofdepositie door vliegtuigen buiten beeld en gaat er in de landbouw bovendien al jaren steeds minder stikstofuitstoot de lucht in. Als er dus al een stikstofprobleem zou zijn, dan ligt dit voornamelijk bij andere sectoren dan de agrarische industrie. Desondanks staan onze boeren nu op het punt van hun eigen erf verjaagd te worden.
Groene gekte
Kritische geluiden over de stikstofhoax worden weggezet als ‘nepnieuws’. De framing van de boer als natuurverwoester moet koste wat het kost overeind gehouden worden. Maar de feiten bewijzen dat deze misplaatste en onterechte heksenjacht moet stoppen. De boeren helpen Nederland niet om zeep, dat doet het kabinet zelf. Als onze boeren verdwijnen, verdwijnt niet alleen belangrijk natuurlijk en cultureel erfgoed dat al sinds jaar en dag deel uit maakt van ons land en van onze natuur, maar verdwijnt er ook heel veel werkgelegenheid, voedsel, autonomie en innovatie. Dat is écht gevaarlijk, in tegenstelling tot wat hun bedrijven uitstoten.
Oplossingen
Het is tijd dat er realistische metingen worden gedaan en met de juiste kennis en kunde gekeken wordt naar wie nou eigenlijk wat uitstoot en wat de gevolgen daarvan zijn voor de natuur. Niet modelleren dus, maar gewoon eerlijk meten.
Daarnaast is het mogelijk om via allerlei innovatieve oplossingen de uitstoot van zowel ammoniak, als van stikstofoxiden terug te dringen. In de afgelopen decennia is de uitstoot al met vele tientallen procenten teruggebracht. Nederlandse boeren lopen hierin voorop en zijn niet alleen de efficiëntste, maar ook de meest duurzame boeren van de wereld.
Maar het belangrijkste argument tegen de stikstofwaanzin is dat de veronderstelling dat stikstof slecht is voor de natuur niet klopt. Als stikstof neerslaat op een zandvlakte, of op heidegebied, dan zorgt dat ervoor dat deze voedselarme grond bemest wordt. Daardoor gaan er andere planten en bomen groeien en zal er uiteindelijk een berken- of eikenbos ontstaan. Is dit een probleem? Alleen omdat we de EU hebben beloofd dat we de zandvlaktes en heidegebieden tot in de eeuwigheid zo zullen laten. En dat is lastig met transitiegebieden. Een Kafkaëske situatie, die kan leiden tot kaalslag van onze boerenstand.
Onze agrarische industrie is van groot belang voor Nederland. Die verloren laten gaan zou een fout van catastrofale proporties zijn. Zover mag het niet komen en BVNL zal zich dan ook tot het uiterste blijven verzetten tegen de onterechte demonisering van de boeren en het kabinet om de oren blijven slaan met feiten in plaats van fabels. In het belang van Nederland en vooral ook van de Nederlandse natuur.
De realistische stikstofindex vindt u hier.
Bron: BVNL
Blijf betrokken, blijf wakker, volg LNN. Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief.
Steun LNN en word lid of doneer. Zo help je ons om het tegengeluid te blijven verspreiden.
