Eergisteren hebben we besproken hoe de voorgenomen maatregelen in Duitsland eruit zien. Zowel qua presentatie als inhoud kan je alleen maar verbijsterd zijn dat een regering zoiets voorstelt. Maar die aanpak hangt zeker samen met het fanatisme van Minister Lauterbach in dat land.
Zo staat er o.a. in die maatregelen die de afzonderlijke “Länder” (provincies/staten) tussen 1 oktober en begin april kunnen invoeren, dat in horeca, theater e.d. dan een plicht gaat gelden om een FFP-mondneusmasker te dragen. (Dat is dus niet het blauwe mondkapje). Men hoeft dat echter niet te doen als men een bewijs heeft van een negatieve test of maximaal drie maanden ervoor is ingeënt of Covid-19 heeft gehad.
Maar terecht ben ik erop gewezen dat wat wettelijk op ons af lijkt te komen, tot min of meer vergelijkbare situaties kan leiden als in Duitsland. Want de concept Wet Publieke Gezondheid, die de opvolging moet worden van de tijdelijke maatregelen die steeds voor drie maanden zijn verlengd, belooft weinig goeds.
Ik moet bekennen, dat ik mijn focus niet zo goed op dat onderwerp had gericht, maar mede omdat Trouw afgelopen maandag over de kritiek op die wet van burgemeesters en deskundigen schreef, heb ik me er meer in verdiept. En het is in potentie net zo angstwekkend als wat men in Duitsland aan het voorbereiden is.
Naar een permanente wet
De Eerste Kamer heeft de vijfde verlenging van de tijdelijke wet maatregelen Covid-19 in mei jl. afgekeurd. In mei gaf de regering aan met een definitieve wetgeving te gaan komen.
In juni heeft de regering de concept Wet Publieke Gezondheid ter consultatie vrijgegeven. De Vierde Golf heeft daar eind juni op gereageerd, maar weinigen hebben dat opgemerkt. Er is bij De Nieuwe Wereld één maand geleden al een interessant gesprek over gevoerd, maar ook dat bleef behoorlijk onder de oppervlakte. Doordat Trouw eergisteren er aandacht aan schonk en vooral met de kritiek van de burgemeesters kwam dit onderwerp voor het eerst wat meer in de publieke aandacht.
Deze conceptwet moet nog een aantal stations passeren, maar mocht dat wel lukken, dan is het een gedrocht, dat makkelijk tot ongelukken kan leiden, ook zonder dat een Nederlandse variant van Lauterbach het voor het zeggen zou krijgen.
De Raad van State moet nog op korte termijn advies geven. Daarna moet het nog door de Tweede Kamer en de Eerste Kamer. Dus er zijn nog mogelijke hobbels, die deze wet moet passeren. Maar of die instanties hun werk goed (gaan) doen, mag je je afvragen.
De bezwaren
De Vierde Golf benoemde in hun reactie de volgende grote problemen:
- Er heeft geen evaluatie plaatsgevonden van de collectieve maatregelen (waardoor bij de onderbouwing van deze wet staat dat de maatregelen geschikt en effectief zijn gebleken, omdat deze maatregelen eerder van kracht zijn geweest om Covid-19 te bestrijden).
- Een Coronatoegangsbewijs kan via de wet mogelijk gemaakt worden.
- In de wet staat dat iedereen buiten ALTIJD een veilige afstand tot elkaar moet houden. De minister kan bepalen hoe groot die afstand is. Dat kan dus nul zijn, maar ook 1,5 meter (of meer). Dit is strijdig met de beginselen van een democratische rechtsstaat.
- Door deze wet kunnen de collectieve maatregelen procedureel net zo zwak worden ingevoerd als tot dusverre.
Uit Trouw blijkt dat de burgemeesters, de Vereniging Nederlandse Gemeenten en het Veiligheidsberaad ook kritiek hebben geuit. Het zou ontbreken aan een fundamentele discussie en onderbouwing van de bevoegdheden en verantwoordelijkheden van de burgemeesters en voorzitters van de veiligheidsregio’s.
De constatering is dat het een haastklus is geweest zonder overleg met de belanghebbenden, die ervaringen hebben opgedaan in de afgelopen 2,5 jaar.
Het Adviescollege Toetsing Regeldruk (ATR), waarvan ik niet wist dat die bestond, heeft als groot bezwaar geuit dat er geen evaluaties hebben plaatsgevonden en raadt aan om het wetsvoorstel niet in te dienen.
De lakmoesproef
In de komende week zal de Raad van State met een reactie komen. Het is te verwachten dat die ook heel kritisch zal zijn.
Vervolgens is de vraag wat de regering er dan mee gaat doen. Dient men de wet (vrijwel) ongewijzigd in, of keert men op de schreden terug? En als die wet wordt ingediend hoe wordt er dan in de Kamers gereageerd? De Tweede Kamer zal wel weer in meerderheid dan voor stemmen, maar bij de Eerste Kamer zal het veel moeilijker gaan.
Kortom: er komt nog een aantal sleutelmomenten aan rond deze wet. Maar mocht het zo zijn dat in de komende tijd deze wet niet alleen ingediend wordt, maar ook door beide Kamers komt, dan weten we zeker hoeveel schade de afgelopen twee jaar onze rechtsstaat heeft opgelopen door het virus en hoe weinig Den Haag daaraan wil veranderen.
We blijven het volgen.
Bron: Maurice de Hond
Blijf betrokken, blijf wakker, volg LNN. Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief
Steun LNN en word lid of doneer. Zo help je ons om het tegengeluid te blijven verspreiden.
