Listen to this articleBeste Jan Dijkgraaf,
Wat is dat toch met jou, dat je met het stijgen der jaren steeds meer begint te lijken op een stuiterbal op een ijshockeybaan? (en dat is niet eens een verwijzing naar je glimmende kale knikker).
Je schrijft regelmatig als de Michael van Gerven van de – ietwat kleffe – club der columnisten, iedere letter als een ooooone hundred and eeeeeeeighty op je spreekwoordelijke papier plaatsend, terwijl je volgende column het niveau heeft van de partij tussen John Part en Andy Hamilton in 2013, gezamenlijk 49 pijlen missend op hun dubbels.
Is het dan zo moeilijk om een bepaald niveau vast te houden, al is het maar mijn niveau van erbarmelijk schrijven, als je jezelf regelmatig geportretteerd hebt als het literaire geweten van Nederland, en zelfkritiek even ver te zoeken is als de waarheid bij ‘Toren-narcist’ Markje Rutte?
Blijkbaar doet een daling op de ladder der literaire aanbidding – lees: zo ongeveer uitgekotst zijn bij ieder denkbaar blad/redactie – dusdanig veel met je zelfvertrouwen dat je pareltjes afwisselt met glazen kralen van de feestwinkel, omdat de schoorsteen nu eenmaal moet roken, en je hoe dan ook iedere dag zo’n ‘briefje van’ moet uitkotsen.
Er ligt geen schande in het feit dat je een keer zou zeggen: “aaah fuck it, ik lig vandaag alleen achter de wollen hanssop van mevrouw Dijkgraaf” beste Jan, het zou de kwaliteit van je ‘werk’ alleen maar ten goede komen…….. maar dat is uiteraard mijn bescheiden mening, and who am i? Slechts een analfabetische luis in de pels van literaire God Dijkgraaf. (p.s. dat heet zelfkennis Jan 😉).
Maar nu zul je misschien vast denken: ik hoor een hoop verbale diarree, maar waar gaat dit eigenlijk over? En groot gelijk heb je.
Dus om die verbijsterde blik van je kale stuiterbal te verwijderen….. dit ‘slappe aftreksel’ van jouw geniale briefjes gaat over: https://www.briefjevanjan.nl/aan-de-wappies/
En ik heb daarbij geen 99 woorden nodig om aan te geven dat je nu toch echt knettergek bent geworden .
Kusje op je ietwat Grapperhaus-achtige voorhoofd,
Je bewonderaar Michel
En Sigrid Kaag dan??? vraagt hij zich af…
Inderdaad Jan; een machtsdronken vrouw is een gevallen engel in bed.
Wat zich gedraagt als reptiel en enkel het reptielenbrein uit eigenbelang gebruikt, is dat een eend? Neen Jan, dat noemen we een reptiel. En zoals Kaag eruit ziet, een fossiel, met die niet glad te strijken perkamenten postzegel.
Ze mocht willen dat ze eruit zag als een kikker. Maar als je die kust, verandert het in een genderneutrale ‘prins’ met blonde haren en metallic blauwe ogen…