De centrale banken vertellen nu al een aantal maanden stoere praat en zijn er in geslaagd om de markt te laten geloven dat het menens is deze keer.
Ik schreef eind april het volgende: “Het enige wat rest, zijn praatjes. Perceptiemanagement. Door nu de indruk te geven dat ze flink op de rem gaan staan, gaan we met z’n allen in risk off en kan de boel een beetje afkoelen waardoor de inflatie afneemt. Dat is de gok die centrale banken nu wagen.”
Well done, zou ik zeggen. Iedereen lijkt inmiddels rekening te houden met een teruglopende inflatie en een nakende recessie. Als de centrale banken de inflatie écht willen aanpakken, volstaat het huidige beleid uiteraard niet. We schrijven zelfs de officiële inflatiecijfers bijna met twee cijfers en dan zou je eigenlijk een rente van 10% nodig hebben om deze adequaat te bestrijden.
De ECB bijvoorbeeld heeft de rente verhoogd naar … 0%.
Wie de economische cijfers echter goed analyseert, kan niet anders dan opmerken dat we vandaag reeds in een recessie zitten. De centrale banken zien dat natuurlijk ook en zijn inmiddels al bezig aan het inzetten van een gigantische bocht.
De ECB liet bijvoorbeeld weten dat we geen automatische renteverhogingen moeten verwachten en dat toekomstige verhogingen afhangen van de economische cijfers. Jay Powell zei gisteren eigenlijk min of meer hetzelfde.
Ik heb al vaak geschreven dat de huidige verstrakking van korte duur zou zijn en dat centrale banken niet anders kunnen dan geld blijven printen om hun overheden te financieren.
De Federal Reserve zou maandelijks de positie in obligaties met $47,5 miljard afbouwen maar in realiteit is de balans deze maand zelfs gestegen. De ECB heeft zelfs geen poging ondernomen om de balans te reduceren en lanceerde inmiddels ‘The Transmission Protection Instrument’ waardoor men zonder beperking Italiaanse obligaties kan opkopen.
Ze gaan doodleuk meer gelden printen om Italië te ondersteunen en tegelijkertijd wil men jou ook graag laten geloven dat de inflatie de grootste prioriteit is. De markten hebben inmiddels begrepen dat we van de centrale banken nog maar weinig te vrezen hebben. De ommekeer bij de edelmetalen lijkt nu echt ingezet.
Mijn portefeuille noteert inmiddels alweer 17% boven de recente lows. Zo snel gaat dat bij de mijnaandelen. Als mijn analyse correct is, zitten we nog maar aan het aperitief. Ik verwacht eerlijk gezegd dat mijn portefeuille 200% tot 300% zal stijgen in de komende 18 tot 24 maanden. Dit is misschien wel de laatste goede opportuniteit op winsten van deze omvang en een kans die eigenlijk niet te missen is. Ik roep al enkele weken dat de bodem in zicht is en heb je zelfs met een bodemgarantie trachten te overtuigen van mijn gelijk.
De grotere posities in mijn portefeuille kenden reeds koersstijgingen van respectievelijk 22% … 36% … en zelfs 71%. Het spreekt voor zich dat de bodemgarantie op z’n laatste benen loopt en straks niet meer van toepassing zal zijn.
Hoe werkt deze garantie nu precies?
Wie vandaag abonneert op Mining Moonshots en een aantal moonshots aan de portefeuille toevoegt, krijgt van mij een garantie die ik nooit eerder gaf. Als tegen het einde van het jaar niet minstens 5 verschillende mijnaandelen uit onze selectie in waarde zijn verdubbeld, krijg je alle betaalde abonnementsgelden terugbetaald.
Zo zeker ben ik van mijn stuk en mocht je niet de resultaten realiseren die ik denk dat je kan realiseren, wil ik geen euro van je ontvangen hebben!
groeten,
Maarten Verheyen
Over de auteur:
Maarten Verheyen voorspelde de kredietcrisis van 2008, publiceerde het boek ‘Het Eindspel van ons Financieel Systeem’ (download hier) en bijbehorende documentaire (bekijk hier)
Blijf betrokken, blijf wakker, volg LNN. Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief
Steun LNN en word lid of doneer. Zo help je ons om het tegengeluid te blijven verspreiden.
Disclaimer: Opiniestukken geven niet persé de mening weer van de LNN-redactie. Wij bieden een platform om de vrijheid van meningsuiting te ondersteunen
