Al in 1748 beschreef Montesquieu in zijn ‘De l’Esprit de Lois’ het idee van de scheiding der machten. Een Trias Politica om machtsevenwicht in een overheid te organiseren en machtsmisbruik te voorkomen. Die ideeën werden 50 jaar later, in 1798, ook in de Nederlandse Grondwet vastgelegd. En die grondwet leeft blijkbaar vandaag nog steeds! Prachtig. En dat meen ik oprecht.
Recht is hot. En het gevecht tegen onrecht nog meer.
Recht is hot.
De recente discussie rondom artikel 1 van de Grondwet – over Gelijke behandeling en het discriminatieverbod – is tekenend voor de emoties die recht en onrecht teweeg brengen. De grondwet zal waarschijnlijk aangepast worden. “Discriminatie op welke grond dan ook, is niet toegestaan” zou als wettekst volstaan. Maar de wet noemde al sinds 1983 vijf voorbeelden van niet toegestane discriminatie: godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht. En daar moeten nu nog twee bij, is het voorstel, namelijke ‘seksuele gerichtheid’ en ‘handicap’. Ik snap het. Ik ben zelf ook hartgrondig tégen discriminatie, op welke grond dan ook, en met zelf een ernstig meervoudig gehandicapt zoontje, voel ik vanzelfsprekend ook met deze doelgroep mee.
Maar eerlijk, of deze toevoegingen nu een werkelijke bijdrage leveren aan een meer gelijke behandeling van deze groepen of diegenen met een van de duizenden andere denkbare discriminatiegronden, is zeer de vraag. Wat opvalt is de drive van grote delen van de samenleving om nóg meer recht te willen brengen.
En dat is iets heel moois.
Maar wat als er tegelijkertijd wetgeving in de maak is die diezelfde grondwet, onze grondrechten – die we zo graag nóg eerlijker en nóg inclusiever willen formuleren – op élk moment kan overrulen?
Pennywise maar tegelijkertijd poundfoulish?
Die wetgeving is er. De Pandemiewet die al door een ruime meerderheid van de Tweede Kamer is goedgekeurd, maakt van de WPG (Wet Publieke Gezondheid) een soort machtigingswet en stelt de minister van VWS in staat om op ieder moment dat hij of zij het nodig acht, de gehele gereedschapskist aan ‘pandemie maatregelen’ in te zetten.
Drie keer cruciaal mank
- een onbetwistbare, uiterst zeldzame, zeer ernstige crisis in de vorm van een een voor vele miljoenen levensbedreigende ziekte
- maatregelen die werken en wetenschappelijk onderbouwd zijn, en
- een grondige maatschappelijke kosten-baten-afweging van die maatregelen.
Op elk van deze 3 elementen gaat deze uiterst gevaarlijk wet mank. Om met die laatste twee te beginnen:
Een evaluatie van de werking van de maatregelen is nooit gemaakt. Ondanks inmiddels jarenlang aanhoudende moties en dringende adviezen van instituten als de Onderzoeksraad voor de Veiligheid. Ondanks de inmiddels wereldwijd brede wetenschappelijke basis waaruit blijkt dat vrijwel álle maatregelen geen enkel positief effect hadden en slechts veel schade brachten. Onze overheid betoogt in haar verdediging zoiets als ‘in de mix van verschillende maatregelen is het moeilijk te zeggen wát precies wélke bijdrage heeft geleverd, dus dat gaan we niet onderzoeken” en “daarbij weten we zeker dat het wel íets heeft gedaan, hoe klein ook, want we hebben die maatregelen eerder in de corona pandemie ook al eens ingezet.” Een nóg kleuterachtige en meer stuitende cirkelredenering is bijna niet denkbaar. De overheid heeft, bij monde van de door haar zelf betaalde ‘experts’ besloten dat mondkapjes, schoolsluitingen, 1,5m, lockdowns en het uitsluiten van miljoenen Nederlanders op basis van hun medische status gewoon hartstikke goed werkten.
Waarom? Omdat het nu eenmaal zo is. Geen onderzoek. Geen feiten. Geen wetenschap. Geen afweging tussen beoogde en niet-beoogde effecten. Niks.
En toch wordt de gereedschapskist met exact deze maatregelen vrolijk meegegeven aan élke toekomstige minister van VWS, om naar eigen inzicht los te laten op de Nederlandse burger. En dat terwijl evaluaties van het beleid worden geweigerd, terwijl openbare data voor het vergaren van wetenschappelijke inzichten worden achtergehouden, terwijl de parlementaire enquete over de vreselijke puinhoop die de overheid zelf veroorzaakte nog moet starten en inmiddels oversterfte structureel is en er voor het eerst in 120 jaar meer overlijdens dan geboortes in Nederland waren.
Was dat dan alles?
Landen slaaf van bindende ‘adviezen’ WHO
Diezelfde Guidelines die eerst nog over pandemieën en Ebola leken te gaan en om mensen te beschermen en gezondheid te vergroten, worden terwijl je dit leest, aangepast. De adviezen worden bindend, de scope vergroot. Niet alleen ‘public health‘ is meer het belang, maar straks ‘alle risico’s die gevolgen kunnen hebben voor de volksgezondheid‘. Denk bijvoorbeeld aan het klimaat. Aan stikstof. Aan CO2. Of misschien wel aan ‘giftige’ overheidskritische ideeën. Allemaal volgens de heersende norm bij westerse overheden, een bedreiging voor de volksgezondheid, het volk en de staatsveiligheid. “Als de WHO het zegt en het in de IHG staat, is het nu eenmaal zo.” Vette pech voor honderden miljoenen burgers en hun grondrechten.
En ook de uitvoering van de Guidelines is straks niet meer gebaseerd op ‘volledige inachtneming van de waardigheid, de mensenrechten en de fundamentele vrijheden van personen‘ maar na de aanpassingen op ‘de beginselen van billijkheid, inclusiviteit, samenhang en in overeenstemming met [..] verantwoordelijkheden van de deelnemende staten, rekening houdend met hun sociale en economische ontwikkeling‘.
Wat staat hier?
Niemand die het weet. En op basis van welke onderbouwing kunnen straks oneindig bindende zinloze, niet werkzame, ongrondwettige en vrijheidsberovende maatregelen genomen worden?
Geen idee.
Maar het parlement laat die inschatting met deze machtigingswet volledig aan de minister, die zich door de ondemocratische WHO en haar financiers laat influisteren welke situatie straks ‘een risico‘ op ‘een situatie met mogelijke invloed op de volksgezondheid is‘ en welke maatregelen die ‘billijkheid, inclusiviteit en samenhang’ dan precies zouden gaan brengen.
Burger kansloos
Gaan de senatoren hun werk doen?
Het goede nieuws is dat de grondwet bij allen op de radar staat. Maar pennywise en tegelijkertijd poundfoolish zijn met onze grondrechten is werkelijk dodelijk voor de democratie. Mogen we erop rekenen dat de senatoren van de Eerste Kamer hun werk doen en deze onzalige constitutionele staatsgreep stoppen nog voordat die begonnen is?
Ik hoop het.
Blijf betrokken, blijf wakker, volg LNN!
Disclaimer: Opinie artikelen geven niet persé de mening weer van de LNN-redactie. Wij bieden een platform om de vrijheid van meningsuiting in het publieke debat te ondersteunen.