Als ik iets geleerd heb van twintig jaar interim management opdrachten, dan is het wel hoe belangrijk het is om de confrontatie niet uit de weg te gaan.
Te vaak koos ik in het verleden voor de lieve vrede. Te vaak bleek ik de zachte heelmeester te zijn, die zorgde voor die stinkende wond.
Pas in mijn interactie met ex-VVD fractievoorzitter Klaas Dijkhoff heb ik ontdekt, dat ik als mens echt confronterend moest zijn om resultaat te boeken en de waarheid bloot te leggen.
Tot op de dag van vandaag ben ik Klaas Dijkhoff dankbaar voor alle lessen, die hij mij onbewust heeft geleerd om nooit te zwijgen en altijd door te stappen net zolang tot je doel bereikt is.
In deze corona-maatregelen-crisis nemen heel veel mensen waaronder ik waar hoe onze leiders falen om de waarheid te vertellen maar nog belangrijk hoe ze falen om moreel juist te handelen.
Maar durven we als we dit waarnemen ook op een respectvolle manier de confrontatie met hen aan te gaan? Durven we in de verbinding uit te spreken wat er niet klopt? Durven we hen aan te spreken op immoreel beleid? Of oordelen we over hen zonder het face-to-face aan te gaan?
Het is de vraag die iedereen voor zichzelf kan beantwoorden. Ik voelde al langer de behoefte om mijn woord persoonlijk te richten tot burgemeester Femke Halsema.
Op 13 januari 2022 mijn verjaardag was het zover en kon ik bij de inspraakmiddag kort het woord tot haar en de Amsterdamse raadsleden richten. Dit deed ik buiten in de kou staand voor het raadshuis, samen met twee inwoners van Amsterdam, grootmoeder Barbara Werner en haar kleinkind Nika Timmers.
Buiten in de kou als als symbool van hoe ongevaccineerden steeds meer sociaal worden uitgesloten. Aan het eind van mijn inspraakmoment was er ruimte om toch naar binnen te gaan en daar mijn “achteruitkijkspiegel” af te geven voor Burgemeester Femke Halsema met daarop de tekst:
“Hoe voelt het als burgemeester kijkend in de achteruitkijkspiegel naar je voorouders? Je voorouders die ooit zeiden: “Nooit meer uitsluiten”. Wat zouden zij van je vinden als zij je nu zouden zien?”
Voor mij was dit een nieuwe stap om toe te bewegen naar een nieuwe tijd waarin het systeem weer de vrije en bezielde mens gaat dienen in plaats van dat de mens het systeem moet dienen.
Gezonde groet,
Frank Ruesink
Mooi verwoord.
Wat goed dat je dit gedaan hebt Frank, ik ben oprecht benieuwd naar de reactie van Femke Halsema en haar raadsleden.