Na de afschuwelijke aanslag op Peter R de Vries, kwamen uit de spelonken van het Binnenhof allerlei ratten…… eeeuh volksvertegenwoordigers kruipen, om uit hun stickerboekje het beoogde plaatje ‘aanslag op de rechtsstaat,’ te plakken op die misselijkmakende gebeurtenis.
Of het nu Rutte, Hoekstra, Klaver, Wilders of Grapperhaus betrof, allen draaide die reeds grijsgedraaide langspeelplaat af op de ietwat stoffige geluidsinstallatie van ons politieke hart, een lp die bestond uit de nummers geschokt, niet te bevatten, dat dit kan in Nederland en het alreeds benoemde aanslag op de rechtsstaat.
Wie al lang genoeg op deze planeet rondloopt, zo vanaf het jaar 2002 ongeveer, weet dat deze langspeelplaat regelmatig van stal gehaald wordt om uiting te geven aan de collectieve politieke geschoktheid, zoals daar was bij de moord op Pim Fortuyn, de moord op Theo van Gogh en de moord op Derk Wiersum……… en na het wegsterven der muzikale klanken dronk men een glas, deed men een plas en alles bleef zoals het was.
Wie de ‘oprechte’ emotie van Grapperhaus zag na de aanslag op de Vries, kon op zijn klompen aanvoelen dat daar een matig acteur stond, die niet van zins is ook maar één letter der wet te veranderen ter voorkoming van nieuwe aanslagen/moorden, zijn ‘breken’ was slechts een staaltje amateurtoneel voor dummies dat door de – eveneens – geschokte natie wederom geslikt werd als zoete koek.
Grapperhaus had het – naar mijn mening – godvergeten lef om te vertellen dat het fundament van onze rechtsstaat bestaat uit het feit dat journalisten onbedreigd, in alle vrijheid en onbelemmerd hun werk kunnen doen! ( laat dit even bezinken ).
Momentje van pauze……..
U heeft de overtuiging van Grappighaus op u in laten werken? Mooi, vraag uzelf dan nu even af wat deze woorden waard zijn, afgezet tegen het eigen handelen van Grappighaus/onze (R)overheid.
▪︎Onbedreigd, in alle vrijheid en onbelemmerd kunnen werken in ‘rechtsstaat’ Nederland betekent volgens Grappighaus dat journalisten na WOB-verzoeken volkomen zwartgelakte dossiers krijgen, en bij iedere seconde van hun waarheidsvinding tegengewerkt worden door de staat.
▪︎Onbedreigd, in alle vrijheid en onbelemmerd kunnen werken in ‘rechtsstaat’ Nederland betekent volgens Grappighaus dat zelfs parlementsleden aangaande de toeslagenaffaire tegengewerkt, gedemoniseerd, geridiculiseerd worden, en als dat niet helpt dat men zelfs ‘functie elders’ aangeboden krijgt.
▪︎Onbedreigd, in alle vrijheid en onbelemmerd kunnen werken in ‘rechtsstaat’ Nederland betekent volgens Grappighaus dat journalisten die überhaupt al het lef hebben hun twijfels te plaatsen bij het beleid rondom covid, verketterd en gecensureerd worden, en als koosnaam het predicaat wappie verdienen.
▪︎Onbedreigd, in alle vrijheid en onbelemmerd kunnen werken in ‘rechtsstaat’ Nederland betekent volgens Grappighaus dat wie net als Zembla het lef heeft om in de financiële handel en wandel van een ietwat oranje gekleurde familie te duiken, slechts onbegrip, een de zaken goedpratende Premier, en een volkomen zwijgende rijksvoorlichtingsdienst tegenover zich geplaatst ziet.
▪︎Onbedreigd, in alle vrijheid en onbelemmerd kunnen werken in ‘rechtsstaat’ Nederland betekent volgens Grappighaus dat een journalist afgeluisterd mocht worden tijdens een gesprek met een bron, in een openbare ruimte waar de politie richtmicrofoons had geplaatst.
▪︎maar bovenal betekend Onbedreigd, in alle vrijheid en onbelemmerd kunnen werken in ‘rechtsstaat’ Nederland volgens Grappighaus dat hij zelf – lees: de staat – procedeert tegen een op dat moment nog voor zijn leven vechtende journalist, omdat de Dienst Justitiële Inrichtingen niet wil dat De Vries zonder toezicht in de gevangenis Nabil B. kan bezoeken, de kroongetuige in het liquidatieproces Marengo……. oftewel omdat men dit gesprek dan niet kan afluisteren.
Dit is volgens Grappighaus dus de rechtsstaat die wij met hand en tand moeten verdedigen, een rechtsstaat die bij het grofvuil gezet wordt als Grappighaus/onze (R)overheid dat zo uitkomt.
Wordt het in dit land zo langzamerhand niet pijnlijk zichtbaar dat de (R)overheid de grootste, en meest invloedrijke, criminele organisatie is die ons land rijk is, een criminele organisatie bovendien die in tegenstelling tot de georganiseerde misdaad er ook niet voor terugdeinst om – middels erfbelasting – zelfs na uw dood nog van u te stelen.
Tekst: Michel Mulder