EEN ARM IN ARM BRIEFJE AAN HUGO DE JONGE

Listen to this article

Beste corona colporteur,

In jouw Jehova-achtige – je weet wel, die befaamde voet tussen de deur – coronabelijdenis spreek jij van een – uiteraard van elke vorm van dwang gespeende – vaccinatiecampagne die jou brengt van het schijthuis van boer Tinus – als die zijn land nog bezit – in Breezand, tot de duistere krochten van koempel Lambèr in Vaals.
Het is uiteraard nogal wat als je zo’n razzia-achtige operatie nog steeds wenst te verdedigen onder de noemer van vrije keuze, maar het zegt tevens wat over de eigen politieke radar, die bij jou en Rutte van het niveau modeljaar 1666 – ja ik dacht, die 3 zesjes dat bekt zo lekker – blijkt te zijn, terwijl het eerste patent op de radar pas in 1904 werd aangevraagd.

Soms beste Hugo, heb je geen campagnestrategen of spindoctors nodig om het juiste te doen, maar is slechts een belletje naar ondergetekende de juiste te bewandelen weg.
Dat wijk voor wijk, deur voor deur en arm voor arm dat heeft wel iets Hugo – buiten uiteraard een niet te ontkennen vorm van verplichting – en ik denk dat je daar een ongelofelijke politieke winst mee kan boeken, alsmede de sympathie van het Nederlandse volk kan terugwinnen (oké, nu lieg ik wat).

Ik zie een reclamecampagne voor ogen met van die ouderwets ogende Posters ontsproten aan het brein van ene Goebbels, ietwat opgefrist met de uitspraak van mutti Merkel: ‘Wir schaffen das.’ (is ook handig voor de drukker om het eens Duits onderonsje te houden, want dat scheelt in de kosten omdat er al 1.5 miljard is verschwunden).

Hoe meer ik er over nadenk, hoe enthousiaster ik word Hugo, en ik begin bijna te beseffen waar jouw fanatisme betreffende die spuitjes vandaan komt.
Stel je toch eens voor, een door-to-door politie…… eeeuuh policy, die de blijde boodschap komt brengen met daaraan vastgekoppeld gelijk de oplossing. Wie wenst dat niet?

Dus voor één keer schaar ik mijzelf achter team Hugo, word ik jouw ietwat corpulente cheerleader – uiteraard zonder rokje – en begeef ik mij van deur tot deur, met uiteraard de gave van de voet tussen de deur, om jouw ‘evangelie’ te verspreiden………. het evangelie van het licht aan het eind van die pikzwarte tunnel.

Ik heb echter wel één eis, de wijk tot wijk, deur tot deur en arm tot arm campagne moet zich slechts beperken tot twee steden: gaswinningsburgt en toeslagenaffairedorp, zodat deze gediscrimineerde en genegeerde groepen eindelijk recht wordt gedaan middels een financiële injectie.

Wanneer kan ik je belletje verwachten?
Knuf Michel