Beste medici,
Het is mijn stelligste overtuiging dat de meeste van u uw professie zijn aangegaan door dat ingegeven gevoel om te zorgen voor uw medemens.
Deze zorg betreft niet alleen de lichamelijke gezondheid van uw patiënten, maar in toenemende mate zeker de geestelijke gezondheid, in deze tijden van drukte, stress en repressie.
U allen bent onderlegd genoeg dat u de overduidelijke signalen van onethisch handelen, grootschalig experimenteel handelen en dictatoriaal handelen kunt herkennen, handelingen waar u zich vanuit uw beroepseer, de eed van Hippocrates en uw menselijke waarden tegen zou moeten verzetten.
Wij zien aan zaken zoals het ontnemen van het stemrecht van ongevaccineerde parlementariërs in Letland, het in het vooruitzicht gestelde gedwongen ontslag van ongevaccineerd verplegend personeel in België en het najagen van een algehele vaccinatieplicht in het land van de gespletenheid dat er een dwangmatigheid achter al deze zaken ligt die niets met de algehele gezondheid te maken heeft, maar slechts met een nieuwe vorm van het nationaal socialisme…….. u weet wel, dat van: dit nooit meer.
Stelt u allen eens de vraag: wat ga ik straks doen als het echt zo ver komt? Wat ga ik doen als ik, breek met alles waar ik als arts en mens voor sta, en gedwongen die naald in de arm zet van een voorheen vrij, maar nu rechtenloos medemens?
Het is overduidelijk ‘verdedigbaar’ dat u tot nu toe de gifspuit in de armen heeft gezet van mensen die hier bijna smekend om vroegen, de vrijwilligheid ervan is een makkelijke vervanging van uw weggespoten geweten, en doet u nu misschien nog slapen ’s nachts.
Maar hoe anders wordt dat straks als u vanuit uw professie een Mengele-achtig traject ingaat, waarvan geen terugkeer mogelijk is?
U weet dat big pharma zichzelf zéér goed beschermd heeft tegen de verantwoordelijkheid van vaccinatieschade, dat hebben de grootverdieners op uw bordje gelegd, zowel juridisch als menselijk.
Er bestaat geen twijfel meer over het feit dat mensen, uw patiënten, grote blijvende bijwerkingen ervaren die soms zelfs tot de dood leiden, en dat daarmee deze injectie in zekere mate vergelijkbaar is met de injectie volgend op death row.
U beste arts, GGD medewerker en allen die bevoegd zijn deze spuit te zetten komen straks in aanmerking voor de benaming moordenaar, als u willens en wetens een vloeistof in iemand lichaam spuit dat de dood tot gevolg kan hebben.
Ik hoef u niet te vertellen hoe de medische wereld destijds heeft meegewerkt aan Hitlers natte droom, dat is een schandvlek die uw beroepsgroep tot in de lengte der jaren met zich mee zal moeten dragen.
U echter, heeft de mogelijkheid om uw in de oorlog geschonden blazoen weer op te poetsen door een, door menselijke en professionele waarden ingegeven, overtuigend NEE tegen de prikfascinatie van Hugo de Jonge en de zijnen.
Velen van u denken misschien: ach een prik is een prik, maar het besef van een naald die op gedwongen wijze de huid van een medemens zal penetreren zal u tot aan uw laatste ademtocht blijven achtervolgen, want in het collectieve geheugen van de mensheid zal er nooit vergeving bestaan voor deze maniakale vorm van massamoord…….. een massamoord gepleegd niet door een zichzelf vrijpleitende roverheid, maar door u, en enkel u.
