Nederland heeft voor de vorm een democratische rechtsstaat, maar heeft een rechterlijke macht waar zelfs de grootste bananenrepubliek zich nog voor zou schamen. Bijna dagelijks kom je berichten als deze tegen: ‘Man 33 rijdt twee mensen dood terwijl hij chat op datingapp’, waarbij je jezelf afvraagt: hoe dan?!
Dit zoveelste bewijs van de linkse verrotting binnen onze rechterlijke macht, toont aan dat de ‘recht’spraak in Nederland volkomen failliet is. Toch blijft men doorgaan met het levenslang benoemen van – voornamelijk – D666 rechters, omdat die zoveel warmte en empathie koesteren voor daders, en slachtoffers, maar een sta-in-de-weg vinden in hun knuffelproject naar de daders.
Hoe kan het, in een op recht gebaseerde rechtsstaat, dat een persoon die 2 anderen geheel door schuld doodrijd, omdat hij achter het stuur op een datingapp zat, en daarbij ook nog onder invloed was van wat geestverruimende shit, in hoger beroep een taakstraf krijgt van 240 uur, een voorwaardelijke gevangenisstraf van 6 maanden en een rijontzegging van 30 maanden.
Hoe kan dit? Leg mij dit uit. Dat het bewust 2 mensen de dood inrijden – want dat is het risico dat je neemt als je al append en onder invloed achter het stuur zit – je een taakstrafje van 240 uur oplevert.
Een mensenleven is door deze uitspraak dus bewezen 120 uur schoffelen waard, dat in het licht gezien dat we de hele wereld opsluiten om letterlijk iedereen maar te behoeden voor een verkoudheidsvirus.
Waar gaat het in het hoofd van een rechter zó mis dat hij of zij de mening is toegedaan dat het vermoorden van 2 personen – want dat is het – 240 uur papierprikken waard is? Hoe kan je na zo’n uitspraak jezelf nog met goed fatsoen ‘beschermer van de rechtsstaat’ noemen, als blijkt dat je middels je eigen handelen de rechtsstaat tot op de laatste steen afbreekt?
Ik heb zelf aan den lijve mogen ondervinden dat de rechtspraak in Nederland – naar mijn mening – zo corrupt en macht-faciliterend is als maar mogelijk, met als modus operandi dat ieder onwelgevallig rechts tegengeluid keihard in de kiem gesmoord dient te worden en dat het gezegde ‘recht hebben is nog geen recht krijgen’ als motto in iedere rechtszaal zou dienen te hangen als bewijs van de uitgevoerde lijn.
Middels dit schrijven wil ik – uit plaatsvervangende schaamte – als Nederlander mijn excuses aanbieden aan de nabestaanden van de slachtoffers, voor deze openlijke rechterlijke schoffering van hun verlies, een schoffering die zelfs bij mij voelbaar is als ik moet lezen dat: “Het hof rekende de man zwaar aan dat hij ruim anderhalf jaar na het ongeval bij Borger opnieuw een ongeval veroorzaakte. Hij reed onder invloed van GHB tegen een lijnbus aan. De man ging er vervolgens vandoor.”
Het ‘zwaar aanrekenen’ kwam de man dus op een taakstraf van 240 uur te staan, en dat doet bij mij de vraag rijzen: wat had hij gekregen als hij niet opnieuw onder invloed een ongeluk had veroorzaakt? Een nieuwe auto en een uitkeringstraject voor de rest van zijn leven, met dank aan ‘onze’ rechterlijke macht?
Geïnspireerd door: Man 33 rijdt twee mensen dood terwijl hij chat op datingapp