#IKDEEDALNOOITMEE
So the gloves are off in deugend BN’ers-land, waar nog meer dan anders de één zijn dood, de ander zijn brood is.
Nergens is hypocrisie meer zichtbaar dan in lalaland Hillywood, waar overspel lijkt uitgevonden en de fakeness zich niet enkel uit in opgespoten borsten en strakgetrokken gezichten, maar voornamelijk in de karakters van de (soms talentloze) hoofdrolspelers.
Hoe snel voorbij is je artiest zijn
Door wat collegiaal venijn
Zo ben je iets
Zo ben je niets
Wat lag eraan ten grondslag
Het was gewoon een normale dag
Waarop je besloot ik doe niet meer mee
Gevolg je reputatie door de plee
Geen donatie meer van OCW
ja het valt toch echt niet mee
Voorheen geadoreerd
Nu door je ‘matties’ genegeerd
Zie hier je geschetste voorland
In wat voorheen was
Jouw vaderland
Het valt niet mee om oprecht te zijn
Maar bedenk wel ondanks dat venijn
Dat jullie terecht wakker zijn
Geen gig of cheque kan dat gevoel verslaan
So spread the word
En sluit je aan
Kom achter deze beweging staan
En laat de Claudia de Breij’s van deze wereld
Maar in de schapenweide staan
Kijk het is dus echt niet zo moeilijk om een gedicht of een lied te schrijven, je plakt wat woorden achter elkaar en je bent er.
Veel van wat er tegenwoordig in BN’ers land rondloopt – de uitzonderingen daargelaten – kent een kunstje net iets beter dan de gemiddelde persoon, en ontleent daar zijn of haar ‘status’ aan.
Ze zijn allen klant van hun adrenalinerush genaamd geld, weten dit maar ontkennen het uiteraard onder elkaar, want dan is het leidend aan hoeveel goede doelen je je naam verbindt, of hoeveel politiek correcte quatsch je uitkraamt.
Zolang je dus maar on the politically correct moneytrain blijft meerijden, en je niet de intentie hebt om je uit te spreken of zaken die daadwerkelijk een bepaalde mate van intellect vereisen dan is het leven goed on the sunny side of life.
Maar toen kwam daar dus die dag dat je uit je plastic fantastic bubble stapte, omdat de odeur die om het regeringsbeleid hing je niet meer deed herinneren aan Chanel no 5.
Met een ontzagwekkende en allesverslindende gretigheid stortte je voormalig communeleden zich op je plotseling, door het ontbreken van de commune, kwetsbare karkas, allen vechtend voor een nog net iets groter stukje van de politiek correcte taart.
Vereist het moed om je af te zetten tegen alles waar je voormalig geloofsgenoten zich nog steeds in rondwentelen? Ja dat vereist een mate van moed, zeker in die niets ontziende slangenkuil genaamd het Bn’er-schap.
Respect dus voor al die volgers van de #ikdoenietmeermee.
Besef echter wel dat de strijd die jullie nu onder het mom van de coronawaanzin aangaan tegen deze overheid, een strijd is die de gewone burger al jaren voert voor hun lijfsbehoud, hun vrijheid, hun identiteit en hun vaderland.
Michel Mulder