Brief ziekenhuizen
December 2020
Na afloop van een bootcamptraining had ik een gesprek met iemand die bij mij sport over het ‘als eerste vaccineren van zorgpersoneel’. Zij was onderdeel van een team van 45 verpleegkundigen bij het Rijnstate ziekenhuis. De vaccinaties zaten haar niet lekker. Zij wilde absoluut de spuit niet, maar zat in een moreel dilemma gezien haar functie. Die week hadden ze besprekingen met het personeel, moreel kompas noemden ze het. De Gelderlander schreef er zelfs een artikel over.
Ik voelde benauwdheid opkomen bij het idee dat je zo tegen de muur gedrukt kon worden en drang om haar te helpen. Diverse hooggeplaatste wetenschappers (o.a. Mike Yeadon en dr. Wodarg) hadden zich reeds verontrustend over de bijwerkingen van het vaccin uitgesproken. Ik vond dat artsen en ziekenhuizen zich niet konden verschuilen achter: ‘Ich habe es nicht gewust’, waardoor ik besloot alle ziekenhuizen een brief te sturen met een ‘notice of liability’, zoals Elke de Klerk dat ook tijdens haar toespraak op 20 december 2020 gedaan had.
In de brief verwees ik o.a. naar de medeplichtigheid aan de totstandkoming van de 4e industriële revolutie zoals het WEF dat voor ogen had en de gevolgen van het vaccin voor hun personeel (onze mannen en vrouwen) waaronder onvruchtbaarheid. Onderaan de brief een link naar vele bronnen die dit beaamden. Van de 213 ziekenhuizen die ik aangeschreven heb, kreeg ik slechts 2 reacties terug. Beide aangevend dat ik hiermee bij het RIVM moest zijn.
“Die heb ik allang gehad”
Ook mijn ouders en de rest van mijn familie hield ik op de hoogte van alle informatie die ik onder ogen kreeg, zo ook de informatie over de dierenproeven waar nog geen enkele overlevende uitgekomen was. Het was dan ook een heel raar moment toen ik van de zomer over het vaccin begon en mijn broer lachend zei: “Ach, die heb ik allang gehad”. Ik was een moment lang sprakeloos en van mijn apropos.
Mijn broer (net 40) had 2 jaar geleden 2 chemo’s en een stamcel transplantatie gehad vanwege een laaggradige Non Hodgkin. Hij is hier redelijk goed doorheen gekomen, naar verwachting kon hij weer 10 jaar vooruit, maar moest wel jaarlijks bij het Radboud op controle komen. Op advies van zijn artsen heeft hij zich laten vaccineren. In een vlaag dacht ik toen nog SHIT! Maar heb het daarna weer helemaal los gelaten. Tot begin september.
Zeer agressieve tumor
Ik wilde mijn dochtertje bij mijn ouders ophalen toen mijn broer(tje) huilend binnen kwam. Totaal terneer geslagen. Zijn laaggradige Non Hodgkin was omgeslagen in een zeer agressieve tumor. Diepe pijnlijke gevoelens kwamen in de momenten daarna bij mij naar boven. Het kwartje viel vrijwel direct. Afgelopen zomer klaagde hij al wat over vermoeidheidsklachten die eind februari (volgens hem gerelateerd aan de geboorte van zijn 3e kind) ontstaan waren. Mijn gedachten gingen naar het gesprek over het vaccin. Een nu 7 cm dikke tumor had zich om zijn slokdarm genesteld en de artsen waren niet positief gestemd over zijn behandelkansen. Nee dit was geen toeval.
Hartinfarct
Net zoals een nieuwe dame die ik begin Mei mocht verblijden met een eerste kennismaking Personal Training. Van te voren gaf ze aan dat ze altijd sportief was, tot november 2020 personal training bij een andere dame had, maar hiermee gestopt was vanwege haar werk in de zorg. Ze wilde haar cliënten niet in gevaar brengen en vermeed zoveel mogelijk contact. Tot begin Mei.
70 jaar was ze. Al vrij snel vertelde ze dat de training haar zwaar viel. Opmerkelijk vond ik, want veel hadden we nog niet gedaan. Een paar keer een stronk op- en afstappen deed haar al zwaarder ademen. Ik vroeg nogmaals naar haar medische status. Geen bijzonderheden. Ook had ze echt in de tussentijd gewoon doorgefietst en was ze blijven wandelen. En zo zag haar figuur er ook uit.
Ik besloot wat buikspieren met haar te doen. Even lekker op een matje liggen, wat haar goed deed. Ze moest lachen en vertelde dat ze genoot van het buiten zijn. Dit waren zo goed als haar laatste woorden. Ik hielp haar na de oefeningen overeind, toen ze nog zwaarder begon te ademen. “Wat raar” zei ze. Dit moet toch niet kunnen? “Waarom herstel ik niet?”. We liepen naar een boomstam om even te gaan zitten, toen ze daar in elkaar zakte.
Me niet meteen realiserend wat er gebeurt was, probeerde ik haar benen nog wat in de lucht te doen, misschien was ze beroerd geworden. Maar ze bleef naar haar middenrif wijzen. Haar ogen werden roder en haar oren werden paarsig. Toen realiseerde ik me dat ik direct 112 moest bellen. “Reanimeren!” klonk het aan de telefoon. 21, 22, 23 en ga door. “Waar woon je?” Et cetera. Ambulance was er binnen 10 minuten. Een buurman die internist was kwam direct om te intuberen, maar het mocht niet meer baten. “Natuurlijke dood” werd haar gegeven. Ze werd afgevoerd.
’s Middags ben ik gaan hardlopen, toen ik me plotsklaps realiseerde dat ze net haar 2e vaccin gehad moest hebben. Dit kon niet anders. Ze kwam niet zomaar nu bij mij trainen. Ze moest het idee gehad hebben dat ze beschermd was en eindelijk weer mocht. Wat een verdrietige situatie was dit zeg. Haar broer kon dit min of meer ‘s middags bij het ophalen van haar auto bevestigen. Ook dit was geen toeval!
Risico analyse
Deze voorbeelden zijn exact waar artsen ons december 2020 voor waarschuwden. Het vaccin wat jouw eigen immuunsysteem overneemt, simpel gezegd ‘jouw T-killer cellen halveert’ waardoor jouw immuunsysteem niet meer instaat is om virussen en onderliggende tumoren te controleren. Bloedstolsels waar infarcten door zullen ontstaan. In video’s die steeds meer verschenen was te zien dat het bloed na het vaccin samenklontert waardoor er minder goed zuurstoftransport plaatsvindt, wat voor tumorgroei, maar ook (hart)infarcten door losgelaten bloedpropjes ongunstig is.
Ik vraag mezelf oprecht af: ‘Hoe kunnen artsen mensen die immunologisch al aan zijden draadje hangen (fitte ouderen en kwetsbaren) adviseren een (experimenteel) vaccin te nemen die jouw immuunsysteem beïnvloed.’ Wordt er dan echt helemaal niet meer zelf nagedacht?! Ook zonder alle reeds aanwezige informatie mag je toch van een arts verwachten dat hier écht (risico analyse makend) van te voren over nagedacht wordt. Luister eens (rond 9 min) naar een zelfde gedachte van vaccinoloog en prof. Theo Schetters in de documentaire Tegenwind.
In de week waarin mijn broer het bericht over zijn tumor hoorde (begin september) kwamen meerdere artsen met nieuws over kanker.
- Dr. Ryan Cole (opgeleid aan de Mayo Kliniek, runt het grootste onafhankelijke testlaboratorium in Idaho) constateert een 20x meer patiënten met kanker door verzwakking van eigen immuunsysteem, dan wat normaal hoort voor te komen sinds de vaccinaties.
- Dr. Judy geeft een zeer duidelijke interview over virussenproblemen (maar ook lyme) en tumorgroei (expliciet Non Hodgkin, Leukemie en Lymfklier) na vaccinaties.
- Dr. Carry Madej meldt dit idem in haar interview over de gevolgen van de vaccins en Transhumanisme/ Artificial Intelligence.
Ik adviseer iedereen deze video’s te bekijken opdat wij kennissen, familieleden en vele anderen kunnen vertellen dat deze problemen (die we veel vaker gaan zien) niet zomaar ‘ineens’ gebeuren.
Bij deze link vind je een bibliotheek met verschillende tabbladen. Onder tabblad vaccinaties vind je meer belangrijke artikelen over onder andere het verzwakken van het immuunsysteem en ‘de relatie met kanker’.
Virusprobleem
Een ander persoonlijk voorbeeld kwam ter sprake tijdens een gesprek met 1 van mijn sportklanten. Deze dame had enkele weken terug een zeer heftige herpes ontsteking in haar oog, waarbij ze zelfs Prednison in haar oog moest smeren. Toen ik haar vorige week vroeg of het weer in orde was, vertelde ze dat de herpes maar niet helemaal over wilde gaan. Bovendien had ze er nu ook nog een blaasontsteking bij. Haar oog was lichtelijk beschadigd, waardoor ze nu een afspraak bij het Radboud had. Zij heeft 2 x een vaccin gehad. Beide klachten zijn virus gerelateerd. Ook haar heb ik de video’s doorgestuurd en gevraagd of ze deze haar arts voor wil leggen en wil vragen of er een relatie met het vaccin is, want ook dit is geen toeval!
Oplossingen voor mijn broer
Natuurlijk ben ik opzoek gegaan naar alternatieve oplossingen (buiten de chemo’s en radiotherapie die het ziekenhuis hem nu in 3 etappes geeft). Mocht je hier interesse in hebben, dan hoor ik het graag. Per slot van rekening schrijf ik deze blogs, zodat we samen sterker komen te staan.
Het is nu aan mijn broer (en de dame die bij mij sport) wat ze met de adviezen doen. Ik probeer het los te laten. Ik heb op alle fronten: – vanaf het schrijven van de brief met bijlages aan de ziekenhuizen, – het doorgeven van informatie aan mijn familie, – het adviseren van mijn broer om de ‘mogelijke’ afname van de T-killer cellen door het vaccin *1 met zijn artsen in het Radboud te bespreken tot – het nu informeren van iedereen die dit leest, mijn best gedaan.
Heb ik alleen enkele vragen die ik heel graag beantwoord zie:
*1 Als de T-killer cellen inderdaad, zoals zowel dr. Judy als andere bronnen aangeven afgenomen zijn, (hoe) kunnen deze dan weer gestimuleerd en geactiveerd worden? Wie durft het aan om ivermectine als medicijn voor kanker behandelingen uitte proberen. En wie, welk ziekenhuis of welk specialisme houdt zich hier in Nederland mee bezig? Laten we hier aandacht aan geven. Want wat je aandacht geeft, groeit. Mijns inziens zijn dit sterke zaken waar we artsen over mogen bevragen. Want ook artsen mogen zich net als de ziekenhuizen die ik aangeschreven heb, niet verschuilen achter ‘das habe ich nicht gewust”.
Bedankt weer voor het lezen, tot een volgende blog, want er is meer. Bijvoorbeeld het MKB en de rol van de boeren in ‘MEGA CITY’ Nederland.
Blij met je blogs