Listen to this article‘Verdeel en heers’… al ruim tweeduizend jaar een beproefd concept
‘Verdeel en heers’, in het Latijn ‘Divide et impera’, is afkomstig uit de Griekse Oudheid en wordt toegeschreven aan Philippus II van Macedonië (382-336 v.Chr.), bekend als de vader van Alexander de Grote. Hij gebruikte deze politieke strategie om de macht te behouden door Griekse stadstaten tactisch tegen elkaar uit te spelen. Bepaalde gebieden of personen kregen van hem meer rechten dan andere gebieden of personen. Hierdoor ontstond er verdeeldheid tussen die partijen en kon Philippus rustig achteroverleunen. Zoals bekend hebben de Romeinse keizers deze tactiek overgenomen en sindsdien is het door een scala van machthebbers en regeringen succesvol toegepast.
Tot en met 2019 voelde Nederland als een vrije democratie. Fluitsma en van Tijn zongen vijfentwintig jaar geleden in hun lied ‘Vijftien Miljoen Mensen’ over een land van duizend meningen en wars van betutteling waar geen uniform heilig was, over (toen nog) vijftien miljoen mensen die zich niet de wetten lieten voorschrijven, maar die in hun waarde gelaten werden door ze niet in een keurslijf te duwen. Ze beschreven een land vol groepen van protest waar geen chef écht de baas was, maar óók een land vol van verdraagzaamheid waar niemand droog brood at. Als je ruwweg vijfendertig jaar of ouder bent, herken je dit en zal je het waarschijnlijk met me eens zijn dat dit Nederland helaas tot de verleden tijd behoort.
Ik schrijf hierboven ‘voelde’ in plaats van ‘was’, want achteraf bekeken was Nederland, en met ons land het gehele ‘vrije’ Westen, helemaal geen democratie, maar léék het erop. Om in de sfeer van mooie Nederlandse hits te blijven: Klein Orkest zong het in 1983 al in hun nummer ‘Over de muur’: “Goed… je mag demonstreren, maar met je rug tegen de muur. En alleen als je geld hebt, dan is de vrijheid niet duur.”
En toen deed begin 2020 Corona haar intrede … In eerste instantie namen mijn vriendin Martine en ik het heel serieus. David, haar elfjarige zoon, heeft maar één hartkamer waardoor wij vanaf zondag 15 maart 2020, toen Rutte bekendmaakte dat alle scholen dichtgingen, vrijwillig voor zes weken in quarantaine gingen. Maar gaandeweg die zes weken werden we wakker. Ik herinnerde me dat ik in mijn middelbareschooltijd het boek ‘1984’ van George Orwell gelezen had en dat ik sindsdien echt wel wist dat er achter de schermen een klein groepje machthebbers actief is dat alles aanstuurt en naar hun hand zet, maar in de maalstroom van het leven was dat behoorlijk naar de achtergrond gedrongen. Gedurende die zes weken kwam dat besef echter in volle kracht naar boven en gingen we samen op onderzoek uit, waardoor opeens heel veel puzzelstukjes op hun plaats vielen. Samen met een groeiende groep wakkere mensen zien we sindsdien een verborgen agenda achter alles wat er rondom Corona speelt, waarbij ‘Divide et impera’ op alle fronten ingezet wordt.
Ik ben een schrijver en sinds een paar jaar pas ik die kwaliteit commercieel toe met mijn bedrijf Singor Content Marketing waarmee ik artikelen voor bedrijven schrijf, wat de betreffende ondernemers weer als promotiemateriaal kunnen gebruiken. Omdat mijn werkzaamheden vanaf maandag 16 maart 2020 zo goed als stil kwamen te liggen, doordat het gros van MKB-Nederland direct ‘de hand op de knip hield’, besloot ik mijn talent in te zetten om belangeloos mijn medemens te waarschuwen voor alles wat er speelt en in mijn ogen levensgevaarlijk is voor de democratie in het algemeen en de mens in het bijzonder. Sindsdien heb ik behoorlijk wat artikelen geschreven en op Facebook, op mijn eigen pagina en in ruim dertig groepen, geplaatst. Die groepen bestaan uit gelijkgestemden en ik heb geen ambitie om ‘voor eigen parochie te preken’ en solliciteer ook niet naar de welbekende veer in mijn kont, maar die gelijkgestemde mensen delen mijn artikelen weer massaal. En dáár gaat het mij om, want op die manier hoop ik mensen te bereiken die het nog niet in de gaten hebben.
Met deze overheid kritische artikelen steek ik mijn hoofd boven het bekende maaiveld uit, wat weer de nodige gevolgen heeft. De één waardeert het en de ander serveert me af als ‘wappie’. Dat laatste maakt me op zich niet zo heel veel uit, want ik heb het jaren geleden al afgeleerd om het iedereen naar de zin te maken, maar laatst kwam het toch tot een aardige confrontatie. Zakelijk had ik iemand benaderd voor een artikel. Na zo’n gesprek mail ik een offerte met alle ins en outs en een aantal artikelen als voorbeeldmateriaal, om vervolgens één of twee weken later weer terug te bellen. Toen ik de betreffende ondernemer terugbelde, kreeg ik te horen dat ze allerlei artikelen van mij op Facebook gelezen had en zich daardoor aangevallen voelde. Dat had haar doen besluiten om zich van mij te distantiëren en geen gebruik te maken van mijn zakelijke diensten. Ik gaf direct aan dat ik daar op zich geen problemen mee had, maar dat ik me wél afvroeg waarom ze zich door mij aangevallen voelde, met de toevoeging dat ik dat in mijn artikelen juist tracht te voorkomen door iedereen in zijn of haar waarde te laten. Ik vroeg haar of ze een specifiek artikel kon benoemen, maar daar kon ze geen duidelijk antwoord op geven en ze hield het bij het gevoel wat mijn artikelen haar gaven. Ik beëindigde het gesprek met de opmerking dat het volgens mij beter is om zakelijk en privé gescheiden te houden en wenste haar ‘goede zaken’. Na het telefoongesprek vroeg ik me af of ze er ook zo principieel in zou staan als het een klant van haarzelf betrof. Ik denk het niet, maar besloot het maar te laten voor wat het was.
Het deed me weer eens beseffen dat de ‘verdeel en heers tactiek’, die de mainstream media in opdracht van onze overheid, en indirect in opdracht van het clubje machthebbers achter de schermen, toepast, héél goed werkt. Ondanks het feit dat deze ondernemer en ik bij het eerste gesprek een heel leuk contact met elkaar hadden, was alles honderdtachtig graden gedraaid door de informatie die zij van mij via Facebook gekregen had.
Met de mondkapjes ervaar ik ook regelmatig dat die aloude en beproefde tactiek zeer succesvol is. Martine en ik houden het nog steeds stug vol om zonder mondkapje de publieke ruimtes te betreden, maar ik vóel tot in mijn tenen dat de boel qua dat onderwerp ook steeds meer ‘op scherp komt te staan’. Op een of andere manier lijkt het aantal mensen wat ons argwanend bekijkt en opzichtig afstand van ons houdt, alleen maar te groeien en ik voel me in de supermarkt dan ook met regelmaat een melaatse.
Tot slot wat betreft mijn eigen ervaringen had ik onlangs een confrontatie met een familielid die ik al jaren niet meer gesproken had en die ik besloot te bellen. Het gesprek kwam (uiteraard!) al snel op Corona en die persoon vertelde me onlangs de eerste prik gekregen te hebben en vroeg daarna direct of ik al een oproep gekregen had. Toen ik ontkennend antwoordde en zei dat ik sowieso niet van plan ben om me te laten vaccineren en daaraan toevoegde dat ik vermoed dat er een agenda achter Corona zit, veranderde de sfeer onmiddellijk. De toon was gezet en ik voelde dat ik vooral niet verder moest gaan. Na wat gekeuvel over en weer was het gesprek dan ook vrij snel ten einde.
Tegelijkertijd vindt er van alles plaats, waardoor je zou denken dat iedereen gaat zien dat er iets niet klopt en we massaal deze tactiek moeten negeren. Want terwijl de Mobiele Eenheid er bij elke vrijheidsdemonstratie tot bloedens toe op los mag meppen als alleen al de anderhalve meter afstand niet (exact) nagekomen wordt, gebeurde er niets toen Cambuur kampioen van de Eerste Divisie en Ajax kampioen van de Ere Divisie werd. In beide gevallen zagen we, zowel in Leeuwarden als in Amsterdam, drommen supporters schouder aan schouder zonder mondkapje hossend feestvieren. Laat één ding duidelijk zijn: ik gun al deze supporters hun plezier en ‘kijk hen er ook niet op aan’! Maar als je de wekelijkse vrijheidsdemonstraties vergelijkt met deze beide supportersfeesten, kun je toch niet anders dan concluderen dat er iets niet klopt en dat er duidelijk met verschillende maten gemeten wordt?! Maar blijkbaar ziet de massa het niet.
‘Verdeel en heers’ … het is al ruim tweeduizend jaar een beproefd concept.
Tekst: Leo Singor
